பிள்ளையின் ஏக்கம்!

எனக்கு ஆட்டோ வரும் முன்பே
உனக்கு பேருந்து வந்து விடுகிறேதே!
அம்மா
ஒவ்வரு நாளும்!

பள்ளி விட்டு திரும்புகையில்,
யாருமே இல்லாத வீட்டை பார்கையில்!
எதுவுமே இல்லாததுபோல்
தோன்றுகிறது எனக்கு!

இரவு ஒன்பது மணிக்குள் வந்துவிடும் உன்னையும்,
பதினோரு மணிக்குள் வந்து விட முயற்சிக்கும் அப்பாவையும்
பள்ளிகூடத்தில் நினைக்கையில்
மங்கலாய் வந்து போகிறது
நினைவில்!

வரவேற்பறைகளை அலங்கரிக்க
தெரிந்த உனக்கு,
உன் ஸ்பரிசத்துக்காக ஏங்கும்
என்னை ஏனம்மா புரிந்து
கொள்ளஇயலவில்லை!

வீட்டு வேலைகளை ஞாயிற்றுகிழமைகளில்
தள்ளிபோடும் உன்னை போலவே
என் ஏக்கங்களை நானும்
தள்ளி போட பழகிகொண்டேன்.

அன்பான வார்த்தைகளால்
தற்காலிக தாய் ஆகிவிடுகிறாள் வேலைக்கார ஆயா,
அப்பொழுதெல்லாம் தோன்றுகிறது எனக்கு
அவளுக்கே பிள்ளை ஆகிஇருக்கலாம் என்று.

உன்பிள்ளை என உணர்த்த
நான் நன்றாக படிப்பதாக மார்ர்தட்டுகிறாய்!
என் அம்மாவென உணர்த்த
நீ என்ன செய்யபோகிறாய்!